Reisverslag 14 maart- 23 maart 2007

Op 14 maart vertrokken we wederom richting Malawi, deels om goederen zoals kleding en schoolmateriaal naar "ons geadopteerde schooltje" te brengen, deels om te inventariseren wat we verder kunnen doen om het schooltje een beter onderkomen te geven en om medicijnen voor de kinderafdeling van het Kamuzu Central Hospital te kopen. Met 30 kilo extra bagage (kosteloos dankzij gespaarde Flying Dutchman punten) kwamen we op 15 maart in Lilongwe aan, waar we op het vliegveld al werden opgewacht door James Kennedy, de onderwijzer van het schooltje. Hij was erg blij dat we willen proberen te helpen. De volgende dag diverse mensen gebeld om voor na het weekeinde afspraken te maken. We begonnen met de kinderafdeling van het ziekenhuis. In tegenstelling tot de vorige keer was het er enorm druk, zeg maar gerust het krioelde er van de mensen. Overal liggen, zitten, lopen, hangen mensen met kinderen. Van de kinderarts hoorden we, dat hij 300 patiënten had voor 200 bedden. Voor ons een onoverzichtelijke chaos, voor hen de dagelijkse werkelijkheid. Aan hem gevraagd aan welke medicijnen er op dat moment de meeste behoefte was. Vervolgens naar de groothandel gegaan om te kijken wat er voorradig was. De meeste antibiotica was geen probleem evenals pijnstillers/koortswerende middelen. Al langdurig niet meer, in geheel Malawi, verkrijgbaar zijn middelen tegen stuipen en profylaxe voor malaria. We hebben voor 3 tot 6 maanden aan, met name, antibiotica kunnen kopen. Dankzij 10% korting konden we ook nog infuusnaalden aanschaffen. De kinderafdeling was er erg blij mee. Toen we het voorraadhok zagen begrepen we ook waarom. Er lagen slechts 3 doosjes aspirine!!!!!! En dan te bedenken, als je het narekent, dat je daar voor 10 euro een kind kunt behandelen voor hersenvliesontsteking. Onze volgende afspraak was met onze geweldige steun en toeverlaat Andrina Mchiela, de staatssecretaris van Gender, Woman and Child. Zij had, op ons verzoek, iemand aan het werk gezet om te inventariseren wat een nieuw schooltje met toebehoren zou gaan kosten. Deze man had in zijn enthousiasme al een plan geschreven voor 5 complete centra/scholen. Dit hebben we eerst maar teruggebracht tot 1 klaslokaal(voor 50 kinderen), 1 toiletgedeelte, 1 keukentje(de kinderen eten er ook tussen de middag), 1 waterpomp en een hek. Hieraan hangt ook nog een aardige prijskaart ( ± 20.000 euro). Andrina kwam met het advies desnoods eerst een gebouwtje te huren en kijken hoe eea. gaat lopen. Zij wil ons helpen een juiste locatie te vinden. Ook kregen we nog veel goede adviezen van de vice-consul van Nederland in Malawi. We zijn met onze meegebrachte spullen naar het schooltje geweest en konden zien dat de vorig jaar gebrachte spullen nog steeds aanwezig waren. Alle kinderen kregen nieuwe kleren (T-shirt+broek of rok) en schrijfmateriaal(pennen en schriften). Daarnaast hebben we besloten het dochtertje van onze chauffeur naar kostschool te sturen. Het onderwijs is erg slecht op de openbare scholen. Dit komt omdat het onderwijzend personeel erg slecht betaald wordt (ongeveer 30 euro per maand), daardoor niet op komt dagen of slecht gemotiveerd is. Het meisje zit nu voor 300 euro een jaar lang op kostschool!! Als zij een goede opleiding krijgt en daardoor een betere baan, heeft uiteindelijk de hele familie daar baat bij. Ze wordt nu bijgespijkerd en haar eerste resultaten zijn al erg goed. Vorig jaar hadden we ook spullen laten brengen bij een jonge vrouw met 3 kinderen wiens beide onderarmen door haar man waren afgehakt. Haar hebben we nu zelf opgezocht. We hadden allerlei etenswaren meegenomen, zodat ze weer even vooruit kan. Alle gekregen spullen van vorig jaar werden optimaal gebruikt. Ze wisten echter niet hoe de naaimachine werkte, dus dat hebben we voorgedaan. We willen proberen of we haar kunnen voorzien van armprotheses. Nu thuis gaan we aan de slag met het schooltje. De tekeningen worden aangepast en nu is het zaak de financiën rond te krijgen (fondsenwerving).